Friday 18 May 2012

Katil


"Katil" Davud'un hikayesidir. 2 Samuel 11 ve 12. Davut'la Bat-Şeva. Çoğumuz bu hikayeyi biliyoruz. Bilmiyorsan okumanı tavsiye ederim.

Ama bazen kilisede bu bölüme fazla alışmış bir hale geliyoruz.

Evet Davut büyük bir kişi Kutsal Kitapta. Rab onu büyük bir şekilde kullandı.

Ama bak. Ne yaptı. Gerçekten düşün. Hayal etmeye çalış biraz.

Önce zina işledi. Başka bir adamın karısını alıp onunla yattı.

Sonra adam öldürdü.

Bu iki eylemi kendi gözünle görsen yapan kişi hakkında ne düşünürdün acaba? Bence o kişiden kaçardın. Kesinlike onu Kral olarak istemezdin.

Fakat Rab Davut'u affeti. Neden? Çünkü Davudun yüreği doğruydu. Nasıl yani? Katil'in yüreği nasıl doğru olabilir? Doğru dediğimde demek istediğim şu. Davut sadece ve sadece Rab'bi istedi. Ve günahından tövbe edip sadece ve sadece Rab'be güvendi.

Ve ben Rab'be geldiğimde yüreğimde aynı kötülükler vardı. Belki zina etmedim. Belki adam öldürmedim. Ama yüreğim bir katil yüreğiydi.

Ve İsa Mesih'in sayesinde affedildim.

Bat-Şeva Davut ile yatıktan sonra bir oğlu doğurdu. Ve o oğul öldü. Bir simge olarak bunu görebiliriz. İlerde İsa Mesih, Tanrı'nın Oğlu bizim için öleceğini ve günahlarımızın bedelini ödeyeceğini biliyor muydu Davut? Mezmurlara bakarsan evet. Peygamberlik edip bir "Kurtarıcı"nın gelişinden bahsediyordu.

Davut'un oğlu öldü.

Bu geleceğin bir gölgesiydi.

Geleceğin umudu.

Saturday 3 March 2012

Yaşlandıkça

Son günlerde yaşım ve yaşlılık kafama takılıyor. Geç yaşta üniversiteye gitmek insanı düşündürüyor. Eskiden nereye gitsem en küçük ben olurdum. Artık herkes benden küçük ve bana yaşlı diyorlar!

Geçen gün okul arkadaş ile konuşuyordum birden durup bana baktı, şaşkın şaşkın, "Aaa! Sen 80lerde mi doğumuşmuydun?!" O gün moralım biraz bozulmuştu.

Ve ondan sonra nereye gitsem artık kafamda küçük bir ses vardı - "Bırak artık. Sen yaşlanıyorsun. Senin zamanın geçiyor. İstediklerin şeyler olmadı henüz artık ne zaman olacak? Bırak bu işler. Gençlere bırak." Bu küçük ses'e inanmaya başladım. Ve üzüldüm.

Yanılmışım. Evet, dünyanın gözünde belli bir yaştan sonra senden daha az bekleniyor. Herkesin gözü gençlere doğru çeviriliyor. Gelecek onların elinde!

Ama bir imanlının hayatında gelecek Rabbin elinde.

Ve ben şunu unutmuştum:

Rab yaşa bakmaz. Eğer Rab sana bir görev vermişse, ne yaş olursan ol, o görev sana ait ve senin bitirmen gerekiyor.

Evet, artık eskisi gibi oraya buraya koşamıyorum artık, cildim eskisi gibi parlamıyor, 25 yaşlık göbeğim peşimi bırakmıyor ve malesef bir iki tane ak saçım çıkmaya başladı.

Fakat önemli olan içimdeki o Ruh yeniliyor mu? Yaşlandığımda Tanrı bana bakıp "Tamam, işim bitti seninle mi diyecek?"

Asla. Bu yürüyüşte emeklilik yoktur.

http://soundcloud.com/jaymoussa/ya-land-k-a

İyi dinlemeler!

Jay